- supplex
- supplex, plĭcis
qui plie les genoux, qui prie humblement, suppliant.
- abl. sing. -ici ou -ice.
- nemo supplici vultu, Tac. : personne n'avait le visage suppliant.
- supplice voce, Ov. M. 2 : d'une voix suppliante.
- supplex te ad pedes abiciebas, Cic. Phil. 2, 34, 86 : suppliant, tu te prosternais à ses pieds.
- avec dat. cum Alcibiades Socrati supplex esset ut... Cic. Tusc. 3 : comme Alcibiade suppliait Socrate de...
- tam tibi sum supplex, quam tu mihi saepe fuisti, Ov. : je suis avec toi suppliante, autant que tu le fus souvent avec moi.
- supplices manus : mains suppliantes.
- supplex oliva, Val.-Fla. : rameau d'olivier porté par les suppliants.
- supplex, plĭcis, m. : un suppliant.
- diu Sisigambis supplicum precibus repugnavit, Curt. 5 : longtemps Sisygambis repoussa les prières des suppliants.
- supplex vestrae misericordiae, Cic. : celui qui implore votre miséricorde.
* * *supplex, plĭcis qui plie les genoux, qui prie humblement, suppliant. - abl. sing. -ici ou -ice. - nemo supplici vultu, Tac. : personne n'avait le visage suppliant. - supplice voce, Ov. M. 2 : d'une voix suppliante. - supplex te ad pedes abiciebas, Cic. Phil. 2, 34, 86 : suppliant, tu te prosternais à ses pieds. - avec dat. cum Alcibiades Socrati supplex esset ut... Cic. Tusc. 3 : comme Alcibiade suppliait Socrate de... - tam tibi sum supplex, quam tu mihi saepe fuisti, Ov. : je suis avec toi suppliante, autant que tu le fus souvent avec moi. - supplices manus : mains suppliantes. - supplex oliva, Val.-Fla. : rameau d'olivier porté par les suppliants. - supplex, plĭcis, m. : un suppliant. - diu Sisigambis supplicum precibus repugnavit, Curt. 5 : longtemps Sisygambis repoussa les prières des suppliants. - supplex vestrae misericordiae, Cic. : celui qui implore votre miséricorde.* * *Supplex, supplicis, pen. cor. om. gen. Cic. Qui fait le petit devant aucun, Qui s'abbaisse devant un autre, comme on fait devant Dieu quand on le prie, Suppliant.\Libelli supplices. Martial. Requestes.\Verbis supplicibus orare. Cic. Faire humble priere.
Dictionarium latinogallicum. 1552.